عنوان یادداشت لس آنجلس تایمز این است: «سوریه شاید مخروبه شده باشد اما به نظر میرسد از منظر نظامی، اسد در جنگ پیروز شده است».
در ابتدای گزارش به تحولات زمستان سال 2011 و آغاز بحران سوریه اشاره شده است و اشارهای به یکی از این اقدامات علیه رئیسجمهور این کشور اشاره شده است: «کشیدن نقاشی دیواری با این مضمون که "دکتر نوبت توئه"».
اشاره این نوشته دیواری به این است که نوبت خلع و کنار زدن بشار اسد از قدرت در سوریه است.
در گزارش آمده است: «اکنون(دوم سپتامبر 2017) یک اجماع رو به گسترشی وجود دارد که اسد، چشم پزشک 51 ساله تقریبا به طور قطع توانسته بر تلاشهای نظامی برای کنار زدنش فائق آید».
در متون زیر خلاصهای از مطلب این رسانه آمریکایی را بخوانید:
«جنگ سوریه که طرفهای چندین نفره دارد، در اثنای رسیدن به هفتمین سال خودش است و البته هنوز خیلی با اتمام یافتنش، فاصلهای زیاد دارد اما تحکیم کنترل اسد بر بخشهای کلیدی کشور و تداوم کمک حساس متحدانش روسیه و ایران، شورشیان را از کنار زدن او از قدرت محروم کرده است؛ شورشیانی که زمانی از حمایت آمریکا برای این کار برخوردار بودند.
رابرت فورد سفیر سابق آمریکا در دمشق که روزهای ابتدایی شورش را دیده بود، گفته که «دولت بشار اسد از منظر نظامی در جنگ پیروز شده است و من نمیتوانم هیچ چشم اندازی از این موضوع را ببینم که اپوزیسیون سوریه قادر به وادار کردن او برای دادن امتیازات چشمگیر در مذاکرات صلح باشند.»
حتی سرسخت ترین دشمنان بینالمللی اسد هم تداوم حکوکت و حکمرانی او را عملی از انجام شده میدانند، و از شورشیان خواستهاند که همین موضوع را بپذیرند.
"اسامه ابو زید" سخنگوی اپوزیسیون (سوریه) در گفتوگوی تلفنی گفت که "کشورهایی که بیشتر از همه ما را حمایت میکردند، همهشان دارند مواضعشان را تغییر میدهند. از همه طرف دارد به ما فشار آورده میشود که موضعی واقعگرایانهتر ترسیم و ابقای اسد را بپذیریم".
مساله مهم در بقای رهبر سوریه،متحدان او در صحنه تحولات میدانی یعنی مسکو و تهران بوده است؛ تمرکز هر دوی آنها روی حفظ او در قدرت بوده است.
در همین حال و هوا اما اپوزیسیون خودش را در موقعیتی یافته است که در آن حامیان بینالمللیاش فاقد اراده سیاسی برای برچیدن اسد هستند و هر دولتی در حال پیش گرفتن اولویتهای استراتژیک خاص خودش در سوریه است.
ترکیه که از همان ابتدا حامی اپوزیسیون بود و شهرهای مرزیاش در روزهای اولیه بحران به پایگاههای پشتیبان شورشیان تبدیل شده بود، اکنون اما ترکیه روی توقف گسترش و پیشروی یگانهای مدافع خلق، دستهای از کُردهای سوری تمرکز دارد؛ گروهی که یکی از موثرترین نیروهای مبارز علیه اسد بوده است. از نظر آنکارا، این گروه نیروی نیابتی جدایی طلبان کُرد ترکیه (پکک) است.
این موضوع، ترکیه را در مسیر تقابلی با آمریکا قرار داده چرا که این کشور نیروهای مدافع خلق را در مرکز و هسته نیروی ائتلاف مقابله با داعش قرار داده است؛نیروی که امیدوار است در برابر تمایلات و جاهطلبیهای ایران در این کشور(سوریه) مانع ایجاد کند.
ولی نعمتان و پشتیبانان اپوزیسیون در خلیج فارس هم که در حال حاضر دارند با همدیگر به شدت جر و بحث میکنند و عربستان سعودی و امارات عربی متحده در حالی که با یک باتلاق در یمن مواجهند، ستیزه جویی با قطر را در پیش گرفتند. کارزار حملات هوایی 29 ماهه به رهبری عربستان سعودی در یمن، به مرگ بیش از 10 هزار نفر و وقوع بحران انسانی بی سابقه از قبیل شیوع بدترین نوع وبا منجر شده است.
در همین اثنا، حکومت اسد با انجام اقداماتی کوچک و بزرگ، در حال نشان دادن اعتماد به نفس خود است. اوایل ماه گذشته نمایشگاه بینالمللی دمشق برای اولین بار از زمان آغاز جنگ در سوریه برگزار شد.
در همین اوضاع و احوال، آنهایی که به بیرون راندن اسد امید داشتند، با این صحنه مواجه میشوند که حامیان اپوزیسیون در حال پی بردن به صحنه سیاست واقعی هستند.
ابو زید سخنگوی اپوزیسیون گفت که فرانسه و دیگر قدرتهای اروپایی بیشتر به موضوع سیل مهاجران سوری و با ثبات کردن سوریه برای بازگرداندن تعداد زیادی از آنها از اروپا به کشورشان علاقه نشان میدهند.
او و دیگر شخصیتهای اپوزیسیون دولتهای اوباما و ترامپ را اینگونه ملامت کردند که آمریکا صحنه نبرد را به روسیه واگذاشته و بر مقابله با داعش و القاعده تمرکز کرده است در همین بین دمشق به پیروزیهایی در صحنه نبرد دست یافته است و این پیروزیها قدرت و تسلط اسد را بر آنچه که سیاست گذاران دوست دارند "سوریه مفید" بنامند، تحکیم کرده است. دمشق، حلب، حمص و شهرهای ساحلی مدیترانهای طرطوس و لاذقیه، محکم و به صورت قطعی در دستان اسد هستند.
از منظری بلندمدتتر، آنهایی که روی شکست اسد شرطبندی کرده بودند، حالا شاید خودشان را از تلاش بازسازی بسیار پر رونق سوریه خارج ببینند. ایران، روسیه و چین در موقعی خوبی برای درو کردن منابع هنگفت و ثروت بادآورده ناشی از پروژههای بازسازی سوریه قرار دارند؛ پروژههایی که طبق تخمین بانک جهانی هزینه آن 226 میلیارد دلار برآورد زده میشود.
اسد ماه گذشته در یک سخنرانی تاکید کرد که سیاستش "به سمت شرق" خواهد بود.
در حالی که مذاکرات بیشتری در ژنو با میانجیگری سازمان ملل در پیش است، اپوزیسیون اگرچه علنا و در محافل عمومی بر درخواستش درباره کنار رفتن اسد چسبیده اما به آرامی نه فقط توسط نیروهای خارجی (حامیان خارجیاش) بلکه توسط ملت خسته از جنگ سوریه در حال ترغیب شدن به تغییر رویکرد و موضع(درباره اسد) است».